พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/72/100 101 102
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
สลฺเลขสุตฺตํ
[๑๐๐] เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ
เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ อถ โข อายสฺมา มหาจุนฺโท
สายณฺหสมยํ ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ
นิสินฺโน โข อายสฺมา มหาจุนฺโท ภควนฺตํ เอตทโวจ ยา อิมา
ภนฺเต อเนกวิหิตา ทิฏฺฐิโย โลเก อุปฺปชฺชนฺติ อตฺตวาทปฏิสํยุตฺตา
วา โลกวาทปฏิสํยุตฺตา วา อาทิเมว นุ โข ภนฺเต ภิกฺขุโน
มนสิกโรโต เอวเมตาสํ ทิฏฺฐีนํ ปหานํ โหติ เอวเมตาสํ ทิฏฺฐีนํ
ปฏินิสฺสคฺโค โหตีติ ฯ
[๑๐๑] ยา อิมา จุนฺท อเนกวิหิตา ทิฏฺฐิโย โลเก อุปฺปชฺชนฺติ
อตฺตวาทปฏิสํยุตฺตา วา โลกวาทปฏิสํยุตฺตา วา ยตฺถ เจตา ทิฏฺฐิโย
อุปฺปชฺชนฺติ ยตฺถ ๑ จ อนุเสนฺติ ยตฺถ จ สมุทาจรนฺติ ตํ เนตํ
มุํ เนโสหมสฺมิ น เมโส อตฺตาติ เอวเมตํ ยถาภูตํ สมฺมปฺปญฺญาย
ปสฺสโต เอวเมตาสํ ทิฏฺฐีนํ ปหานํ โหติ เอวเมตาสํ
ทิฏฺฐีนํ ปฏินิสฺสคฺโค โหติ ฯ
[๑๐๒] ฐานํ โข ปเนตํ จุนฺท วิชฺชติ ยํ อิเธกจฺโจ ภิกฺขุ
#๑ สี. ยตฺถ เจตา อนุเสนฺติ ยตฺถ เจตา สมุทาจรนฺติ ฯ