พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/89/131
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
มโนรเม ราคปถํ วิโนทเย น จาปฺปิยมฺเมติ มนํ ปโทสเย ฯ
สทฺทญฺจ สุตฺวา ทุติยํ ปิยาปฺปิยํ ปิยมฺหิ สทฺเทน สมุจฺฉิโต สิยา
อโถ ๑ ปิเย โทสคตํ วิโนทเย น จาปฺปิยมฺเมติ มนํ ปโทสเย ฯ
คนฺธญฺจ ฆตฺวา สุรภึ มโนรมํ อโถปิ ฆตฺวา อสุจึ อกนฺติยํ
อกนฺติยสฺมึ ปฏิฆํ วิโนทเย ฉนฺทานุนีโต น จ กนฺติเย สิยา ฯ
รสญฺจ โภตฺวา ปริตํ จ สาทุ ๒ อโถปิ โภตฺวา น อสาทุเมกทา
สาทท รสํ นาชฺโฌสาย ภุญฺชติ ๓ วิโรธมาสาทุ ๔ สุโน ปทํสเย ฯ
ผสฺเสน ผุฏฺโฐ น สุเขน มชฺเฌ ๕ ทุกฺเขน ผุฏฺโฐปิ น สมฺปเวเธ
ผสฺสทฺวยํ สุขทุกฺขํ ๖ อุเปกฺเข ๗ อนานุรุทฺโธ อวิรุทฺธ เกนจิ ฯ
ปปญฺจสญฺญา อิตรีตรา นรา ปปญฺจยนฺตา อุปยนฺติ สญฺญิโน
มโนมยํ เคหสิตญฺจ สพฺพํ ปนุชฺช เนกฺขมฺมสิตํ หิ ๘ อิริยติ ๙ ฯ
เอวํ มโน ฉสฺสุ ยทา สุภาวิโต ผุฏฺฐสฺส จิตฺตํ น วิกมฺปเต กฺวจิ
เต ราคโทสํ ๑๐ หิ ๘ อภิภุยฺย ภิกฺขโว ภวถ ชาติมรณสฺส ปารคาติ ฯ
ปฐมํ ฯ
[๑๓๑] อถ โข อายสฺมา มาลุกฺยปุตฺโต อาตาปี ปหิตตฺโต
เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ ฯเปฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อายสฺมา
มาลุกฺยปุตฺโต ภควนฺตํ เอตทโวจ สาธุ เม ภนฺเต ภควา สงฺขิตฺเตน
ธมฺมํ เทเสตุ ยมหํ ภควโต ธมฺมํ สุตฺวา เอโก วูปกฏฺโฐ
#๑ ม. อโถปฺปิเย ฯ ยุ. อถปฺปิเย ฯ ๒ ม. รสญฺจ โภตฺวาน อสาทิตญฺจ สาทท ฯ
#ยุ. รสญฺจ โภตฺวา สาทิตฌฺจ สาทุญฺจ ฯ ๓ ม. ภุญฺเช ฯ
#๔ ม. วิโรธมาสาทุสุ ... ฯ ยุ. วิโรธมาสาทูสุ ... ฯ ๕ ม. ยุ. มชฺเช ฯ
#๖ ม. ยุ. สุขทุกฺเข ฯ ๗ ยุ. อุเปกฺโข ฯ ๘ ม. ยุ. หิสทฺโท นตฺถิ ฯ
#๙ ม. ยุ. อิรียติ ฯ ๑๐ ม. ยุ. ราคโทเส ฯ