พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/90/168 169 170
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
อเสสวิราคนิโรธา อุปาทานนิโรโธ อุปาทานนิโรธา ภวนิโรโธ ฯเปฯ
เอวเมตสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส นิโรโธ โหตีติ ฯ
[๑๖๘] เตน โข ปน สมเยน อญฺญตโร ภิกฺขุ ภควโต อุปสฺสุติ ๑
ฐิโต โหติ ฯ อทฺทสา โข ภควา ตํ ภิกฺขุํ อุปสฺสุติ ๑ ฐิตํ ทิสฺวาน
ตํ ภิกฺขุํ เอตทโวจ อสฺโสสิ โน ตฺวํ ภิกฺขุ อิมํ ธมฺมปริยายนฺติ ฯ
เอวํ ภนฺเตติ ฯ อุคฺคณฺหาหิ ตฺวํ ภิกฺขุ อิมํ ธมฺมปริยายํ ปริยาปุณาหิ
ตฺวํ ภิกฺขุ อิมํ ธมฺมปริยายํ ธาเรหิ ตฺวํ ภิกฺขุ อิมํ ธมฺมปริยายํ
อตฺถสญฺหิโตยํ ภิกฺขุ ธมฺมปริยาโย อาทิพฺรหฺมจริยโกติ ฯ ปญฺจมํ ฯ
[๑๖๙] สาวตฺถิยํ วิหรติ ... อถ โข อญฺญตโร พฺราหฺมโณ
เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิ
สมฺโมทนียํ กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ
[๑๗๐] เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ
เอตทโวจ กึ นุ โข โภ โคตม โส กโรติ โส ปฏิสํเวทยตีติ ฯ
โส กโรติ โส ปฏิสํเวทยตีติ โข พฺราหฺมณ อยเมโก อนฺโต ฯ
กึ ปน โภ โคตม อญฺโญ กโรติ อญฺโญ ปฏิสํเวทยตีติ ฯ
อญฺโญ กโรติ อญฺโญ ปฏิสํเวทยตีติ โข พฺราหฺมณ อยํ ทุติโย
อนฺโต เอเต เต พฺราหฺมณ อุโภ อนฺเต อนุปคมฺม มชฺเฌน
ตถาคโต ธมฺมํ เทเสติ อวิชฺชาปจฺจยา สงฺขารา สงฺขารปจฺจยา
วิญฺญาณํ ฯเปฯ เอวเมตสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส สมุทโย
โหติ ฯ อวิชฺชายเตฺวว อเสสวิราคนิโรธา สงฺขารนิโรโธ สงฺขารนิโรธา
#๑ ยุ. อุปสฺสุตึ ฯ