พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/92/56
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
ปุฏฺฐา สมานา สมณา สกฺยปุตฺติยามฺหาติ ปฏิชานาถาติ ๑ ฯ ยสฺส
โข ปนสฺส วาเสฏฺฐา ตถาคเต สทฺธา นิวิฏฺฐา มูลชาตา ปติฏฺฐิตา
ทฬฺหา อสํหาริยา ๒ สมเณน วา พฺราหฺมเณน วา เทเวน วา มาเรน
วา พฺรหฺมุนา วา เกนจิ วา โลกสฺมึ ตสฺเสตํ กลฺลํ วาจาย
ภควโตมฺหิ ปุตฺโต โอรโส มุขโต ชาโต ธมฺมโช ธมฺมนิมฺมิโต
ธมฺมทายาโทติ ฯ ตํ กิสฺส เหตุ ฯ ตถาคตสฺส เหตํ วาเสฏฺฐา
อธิวจนํ ธมฺมกาโย อิติปิ พฺรหฺมกาโย อิติปิ ธมฺมภูโต อิติปิ
พฺรหฺมภูโต อิติปิ ฯ
[๕๖] โหติ โข โส วาเสฏฺฐา สมโย ยํ กทาจิ กรหจิ
ทีฆสฺส อทฺธุโน อจฺจเยน อยํ โลโก สํวฏฺฏติ สํวฏฺฏมาเน โลเก
เยภุยฺเยน สตฺตา อาภสฺสรสํวตฺตนิกา โหนฺติ เต ตตฺถ
[๒] มโนมยา
ปีติภกฺขา สยํปภา อนฺตลิกฺขจรา สุภฏฺฐายิโน จิรํ ทีฆมทฺธานํ
ติฏฺฐนฺติ ฯ โหติ โข โส วาเสฏฺฐา สมโย ยํ กทาจิ กรหจิ
ทีฆสฺส อทฺธุโน อจฺจเยน อยํ โลโก วิวฏฺฏติ วิวฏฺฏมาเน โลเก
เยภุยฺเยน สตฺตา อาภสฺสรกายา จวิตฺวา อิตฺถตฺตํ อาคจฺฉนฺติ เต
จ โหนฺติ มโนมยา ปีติภกฺขา สยํปภา อนฺตลิกฺขจรา สุภฏฺฐายิโน
จิรํ ทีฆมทฺธานํ ติฏฺฐนฺติ ฯ เอโกทกีกูตํ โข ปน วาเสฏฺฐา เตน
สมเยน โหติ อนฺธกาโร อนฺธการติมิสา น จนฺทิมสุริยา
ปญฺญายนฺติ น นกฺขตฺตานิ ตารกรูปานิ ปญฺญายนฺติ น รตฺตินฺทิวา
ปญฺญายนฺติ น มาสทฺธมาสา ปญฺญายนฺติ น อุตุสํวจฺฉรา
#๑ ม. ยุ. อิติสทฺโท น ทิสฺสติ ฯ ๒ ยุ. อสํหาริกา ฯ ๓ ม. ยุ. โหนฺติ ฯ