พระสุตตันตปิฎกไทย: 11/112/129      
      สุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค
      
     
 
    
        
          
            
 [๑๒๙] ก็โดยสมัยนั้นแล พระอุปทานะผู้มีอายุ ยืนถวายอยู่งานพัด  พระผู้มีพระภาค ณ
เบื้องพระปฤษฎางค์ ครั้งนั้นแล พระอุปทานะผู้มีอายุ ได้ กราบทูลพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า น่า
อัศจรรย์พระเจ้าข้า ไม่เคยมีแล้ว พระเจ้าข้า      ธรรมปริยายนี้ น่าเลื่อมใสนัก พระเจ้าข้า ธรรม
ปริยายนี้ น่าเลื่อมใสดีนัก พระเจ้าข้า ธรรมปริยายนี้มีนามว่ากระไร พระเจ้าข้า พระผู้มีพระภาค
จึงตรัสว่า              ดูกรอุปทานะ เพราะฉะนั้นแล เธอจงทรงจำธรรมปริยายนี้ไว้เถิดว่า "ปาสาทิกะ"
ดังนี้เทียว ฯ
     พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระพุทธพจน์นี้แล้ว พระอุปทานะผู้มีอายุ ยินดี ชื่นชมพระภาษิต
ของพระผู้มีพระภาคแล้ว ดังนี้แล ฯ
		     จบ ปาสาทิกสูตร ที่ ๖
		        ___________