พระสุตตันตปิฎกไทย: 23/132/100
สุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต
เพราะการอยู่ร่วมกัน พึงรู้ได้ว่า ผู้นี้มีความปรารถนาลามก
มักโกรธ มักลบลู่ หัวดื้อ ตีเสมอ ริษยา ตระหนี่ โอ้อวด
บางคนในท่ามกลางประชุมชน พูดไพเราะ ดังพระสมณะ
พูดปิดบังความชั่วที่ตัวทำ มีความเห็นลามกไม่เอื้อเฟื้อ พูด
เลอะเลือน พูดเท็จ เธอทั้งหลายทราบบุคคลนั้นว่าเป็นอย่าง
ไรแล้ว จงพร้อมใจกันทั้งหมดขับบุคคลนั้นเสีย จงกำจัด
บุคคลที่เป็นดังหยากเหยื่อ จงถอนบุคคลที่เสียในออกเสีย
แต่นั้น จงนำคนแกลบ ผู้มิใช่สมณะแต่ยังนับว่าเป็นสมณะ
ออกเสีย เธอทั้งหลาย เมื่อต้องอยู่ร่วมกับคนดีและคนไม่ดี
ครั้นกำจัดคนที่มีความปรารถนาลามก มีอาจาระและโคจร
ลามกออกแล้ว จงเป็นผู้มีสติ แต่นั้น เธอทั้งหลายเป็น
ผู้พร้อมเพรียงกัน เป็นผู้มีปัญญารักษาตน จักกระทำที่สุด
ทุกข์ได้ ฯ
จบสูตรที่ ๑๐
จบเมตตาวรรคที่ ๑
___________
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
๑. เมตตสูตร ๒. ปัญญาสูตร
๓. อัปปิยสูตรที่ ๑ ๔. อัปปิยสูตรที่ ๒
๕. โลกธรรมสูตร ๖. โลกวิปัตติสูตร
๗. เทวทัตตสูตร ๘. อุตตรสูตร
๙. นันทสูตร ๑๐. กรัณฑวสูตร
__________