พระสุตตันตปิฎกไทย: 25/171/198      
      สุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ขุททกปาฐ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
      
     
 
    
        
          
            	พระผู้มีพระภาคได้ตรัสเนื้อความนี้แล้ว ในพระสูตรนั้น พระผู้มีพระภาคตรัสคาถา
ประพันธ์ดังนี้ว่า
	พระพุทธเจ้าทรงทราบบุคคลบางคนในโลกนี้ ผู้มีจิตขุ่นมัวได้ทรง
	พยากรณ์เนื้อความนี้แก่ภิกษุทั้งหลาย ในสำนักของพระองค์ว่า ถ้าใน
	สมัยนี้ บุคคลนี้พึงทำกาละไซร้ เขาพึงเข้าถึงนรก เพราะจิตของเขา
	ขุ่นมัว เขาเป็นอย่างนั้น เหมือนถูกนำมาทอดทิ้งไว้ฉะนั้น สัตว์ทั้งหลาย
	ย่อมไปสู่ทุคติ เพราะเหตุแห่งจิตขุ่นมัวนั่นแล ฯ
เนื้อความแม้นี้พระผู้มีพระภาคตรัสแล้ว เพราะเหตุนั้น ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วฉะนี้แล ฯ
	จบสูตรที่ ๑๐
	จบทุติยวรรคที่ ๒
	______________
	รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
	๑. โมหสูตร 			๒. โกธสูตร
	๓. มักขสูตร 			๔. โมหสูตร
	๕. กามสูตร 			๖. เสขสูตรที่ ๑
	๗. เสขสูตรที่ ๒ 		๘. เภทสูตร
	๙. โมทสูตร 			๑๐. ปุคคลสูตร ฯ