พระสุตตันตปิฎกไทย: 17/174/339 340      
      สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค
      
     
 
    
        
          
            		           ๗. ทุกขสูตรที่ ๓
		   ว่าด้วยการละฉันทราคะในสิ่งที่เป็นทุกข์
     ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงละฉันทราคะในสิ่งที่เป็นทุกข์เสีย. ก็อะไรเป็นสิ่งที่
เป็นทุกข์ รูปเป็นสิ่งที่เป็นทุกข์ เธอทั้งหลายพึงละฉันทราคะในรูปนั้นเสีย. เวทนา ... สัญญา ...
สังขาร ... วิญญาณเป็นสิ่งที่เป็นทุกข์ เธอทั้งหลายพึงละฉันทราคะในวิญญาณนั้นเสีย.
		            จบ สูตรที่ ๗.
		          ๘. อนัตตสูตรที่ ๑
		   ว่าด้วยการละฉันทะในสิ่งที่เป็นอนัตตา
 [๓๓๙] พระนครสาวัตถี. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงละฉันทะในสิ่งที่เป็น
อนัตตาเสีย ก็อะไรเป็นสิ่งที่เป็นอนัตตา รูปเป็นสิ่งที่เป็นอนัตตา เธอทั้งหลายพึงละฉันทะใน
รูปนั้นเสีย. เวทนา ... สัญญา ... สังขาร ... วิญญาณเป็นสิ่งที่เป็นอนัตตา เธอทั้งหลายพึงละ
ฉันทะในวิญญาณนั้นเสีย.
		            จบ สูตรที่ ๘.
		          ๙. อนัตตสูตรที่ ๒
		   ว่าด้วยการละราคะในสิ่งที่เป็นอนัตตา
 [๓๔๐] พระนครสาวัตถี. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงละราคะในสิ่งที่เป็นอนัตตา
เสีย. ก็อะไรเป็นสิ่งที่เป็นอนัตตา รูปเป็นสิ่งที่เป็นอนัตตา เธอทั้งหลายพึงละราคะในรูปนั้นเสีย
เวทนา ... สัญญา ... สังขาร ... วิญญาณเป็นสิ่งที่เป็นอนัตตา เธอทั้งหลายพึงละราคะในวิญญาณ
นั้นเสีย.
		            จบ สูตรที่ ๙.