พระสุตตันตปิฎกไทย: 25/221/257
สุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ขุททกปาฐ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
ภิกษุผู้มีการงานเป็นที่มายินดี ยินดีในการคุย ชอบหลับและฟุ้งซ่าน
ผู้เช่นนั้นไม่ควรเพื่อบรรลุสัมโพธิญาณอันสูงสุดเพราะเหตุนั้นแล ภิกษุ
พึงเป็นผู้มีกิจน้อย เว้นจากความหลับไม่ฟุ้งซ่าน ภิกษุผู้เช่นนั้นควรเพื่อ
บรรลุสัมโพธิญาณอันสูงสุด ฯ
เนื้อความแม้นี้พระผู้มีพระภาคตรัสแล้ว เพราะเหตุนั้น ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วฉะนี้แล ฯ
จบสูตรที่ ๑๐
____________
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
๑. มิจฉาทิฐิสูตร ๒. สัมมาทิฐิสูตร
๓. นิสสรณสูตร ๔. รูปสูตร
๕. ปุตตสูตร ๖. อวุฏฐิกสูตร
๗. สุขสูตร ๘. ภินทนสูตร
๙. ธาตุสูตร ๑๐. ปริหานสูตร ฯ
จบวรรคที่ ๓