พระสุตตันตปิฎกไทย: 14/261/514 515 516      
      สุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์
      
     
 
    
        
          
            เดือดพล่านเป็น  ฟองอยู่ในหม้อทองแดงนั้น  เขาเมื่อเดือดเป็นฟองอยู่  จะพล่านขึ้นข้างบน
ครั้งหนึ่งบ้าง  พล่านลงข้างล่างครั้งหนึ่งบ้าง  พล่านไปด้านขวางครั้งหนึ่งบ้าง  จะเสวยเวทนา
อันเป็นทุกข์กล้า  เจ็บแสบ  อยู่ในหม้อทองแดงนั้น  และยังไม่ตายตราบเท่าบาปกรรมยังไม่สิ้นสุด  ฯ
 [๕๑๔]  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  เหล่านายนิรยบาลจะโยนสัตว์นั้นเข้าไปในมหา  นรก  ก็มหา
นรกนั้นแล
	มีสี่มุม  สี่ประตู  แบ่งไว้โดยส่วนเท่ากัน  มีกำแพงเหล็ก
	ล้อมรอบ  ครอบไว้ด้วยแผ่นเหล็ก  พื้นของนรกใหญ่นั้นล้วน
	แล้วด้วยเหล็ก  ลุกโพลง  แผ่ไปตลอดร้อยโยชน์รอบด้าน
	ประดิษฐานอยู่ทุกเมื่อ  ฯ
	ดูกรภิกษุทั้งหลาย  และมหานรกนั้น  มีเปลวไฟพลุ่งจากฝาด้านหน้าจดฝาด้านหลัง
พลุ่งจากฝาด้านหลังจดฝาด้านหน้า  พลุ่งจากฝาด้านเหนือจดฝาด้านใต้  พลุ่งจากฝาด้านใต้จดฝาด้าน
เหนือ  พลุ่งขึ้นจากข้างล่างจดข้างบน  พลุ่งจากข้างบนจดข้างล่าง  สัตว์นั้นจะเสวยเวทนาอันเป็น
ทุกข์กล้า  เจ็บแสบ  อยู่ในมหานรกนั้นและยังไม่ตายตราบเท่าบาปกรรมยังไม่สิ้นสุด  ฯ
 [๕๑๕]  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ย่อมมีสมัยที่ในบางครั้งบางคราว  โดยล่วงระยะกาลนาน
ประตูด้านหน้าของมหานรกเปิด  สัตว์นั้นจะรีบวิ่งไปยังประตูนั้น  โดยเร็ว  ย่อมถูกไฟไหม้ผิว
ไหม้หนัง  ไหม้เนื้อ  ไหม้เอ็น  แม้กระดูกทั้งหลาย  ก็เป็นควันตลบ  แต่อวัยวะที่สัตว์นั้นยกขึ้นแล้ว
 จะกลับคงรูปเดิมทันที  และในขณะที่สัตว์นั้น  ใกล้จะถึงประตู  ประตูนั้นจะปิด  สัตว์นั้นย่อม
เสวยเวทนาอันเป็นทุกข์กล้า  เจ็บแสบ  อยู่ในมหานรกนั้น  และยังไม่ตายตราบเท่าบาปกรรมนั้น
ยังไม่สิ้นสุด  ฯ
 [๕๑๖]  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ย่อมมีสมัยที่ในบางครั้งบางคราว  โดยล่วงระยะกาลนาน
ประตูด้านหลังของมหานรกนั้นเปิด  ฯลฯ  ประตูด้านเหนือเปิด  ฯลฯประตูด้านใต้เปิด  สัตว์นั้น
จะรีบวิ่งไปยังประตูนั้นโดยเร็ว  ย่อมถูกไฟไหม้ผิว  ไหม้  หนัง  ไหม้เนื้อ  ไหม้เอ็น  แม้กระดูก
ทั้งหลายก็เป็นควันตลบ  แต่อวัยวะที่สัตว์นั้นยกขึ้นแล้วจะกลับคงรูปเดิมทันที  และในขณะที่
สัตว์นั้นใกล้จะถึงประตู  ประตูนั้นจะปิด  สัตว์นั่นย่อมเสวยเวทนาอันเป็นทุกข์กล้า  เจ็บแสบ
อยู่ในมหานรกนั้นและยังไม่ตายตราบเท่าบาปกรรมนั้นยังไม่สิ้นสุด  ฯ