พระสุตตันตปิฎกไทย: 23/39/40      
      สุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต
      
     
 
    
        
          
                 พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรอานนท์ ไม่มีใครๆ อาจเพื่อบัญญัติภิกษุผู้นิททสะ ด้วย
เหตุเพียงนับพรรษาอย่างเดียวในธรรมวินัยนี้ ดูกรอานนท์ วัตถุแห่งนิททสะ ๗ ประการนี้ เรา
กระทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่งเอง ประกาศแล้ว๗ ประการเป็นไฉน ดูกรอานนท์ ภิกษุใน
ธรรมวินัยนี้ เป็นผู้มีศรัทธา ๑ มีหิริ ๑มีโอตตัปปะ ๑ เป็นพหูสูต ๑ ปรารภความเพียร ๑
มีสติ ๑ มีปัญญา ๑ดูกรอานนท์ วัตถุแห่งนิททสะ ๗ ประการนี้แล เรากระทำให้แจ้งด้วย
ปัญญาอันยิ่งเอง ประกาศแล้ว ดูกรอานนท์ ภิกษุผู้ประกอบด้วยวัตถุแห่งนิททสะ ๗ประการ
นี้แล ถ้าประพฤติพรหมจรรย์บริสุทธิ์ บริบูรณ์ครบ ๑๒ ปีก็ดี ควรจะเรียกได้ว่า ภิกษุผู้นิททสะ
 ถ้าประพฤติพรหมจรรย์บริสุทธิ์ บริบูรณ์ครบ ๒๔ปีก็ดี ... ๓๖ ปีก็ดี ... ๔๘ ปีก็ดี ก็ควรจะ
เรียกได้ว่า ภิกษุผู้นิททสะ ฯ
                         จบสูตรที่ ๑๒
                       จบเทวตาวรรคที่ ๔
                       ___________
                   รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
    	 ๑. อัปปมาทสูตร  		๒. หิรีมาสูตร
๓. สุวจสูตรที่ ๑  		๔. สุวจสูตรที่ ๒
๕. สขสูตรที่ ๑  		๖. สขสูตรที่ ๒
๗. ปฏิสัมภิทาสูตรที่ ๑ 	๘. ปฏิสัมภิทาสูตรที่ ๒
๙. วสสูตรที่ ๑  		๑๐. วสสูตรที่ ๒
๑๑. นิททสสูตรที่ ๑  	๑๒. นิททสสูตรที่ ๒
      		                 __________