พระสุตตันตปิฎกไทย: 13/390/570
สุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์
ธรรมเจดีย์ คือพระวาจาเคารพธรรม ทรงลุกจากที่ประทับนั่งแล้วเสด็จหลีกไป ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เธอทั้งหลายจงเรียนธรรมเจดีย์นี้ไว้ จงทรงจำธรรมเจดีย์นี้ไว้ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมเจดีย์
ประกอบด้วยประโยชน์ เป็นอาทิพรหมจรรย์.
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระพุทธพจน์นี้แล้ว ภิกษุเหล่านั้นพากันชื่นชม ยินดีพระภาษิต
ของพระผู้มีพระภาค ฉะนี้แล.
จบ ธรรมเจติยสูตร ที่ ๙.
_________________________