พระสุตตันตปิฎกไทย: 19/411/1646 1647 1648 1649 1650 1651
สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค
ภูริปัญญสูตร
เจริญ ... มีปัญญาดังแผ่นดิน
[๑๖๔๖] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีปัญญาเพียงดังแผ่นดิน ... .
จบ สูตรที่ ๖
พาหุลปัญญสูตร
เจริญ ... มีปัญญามาก
[๑๖๔๗] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีปัญญามาก ... .
จบ สูตรที่ ๗
สีฆปัญญสูตร
เจริญ ... มีปัญญาเร็ว
[๑๖๔๘] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีปัญญาเร็ว ... .
จบ สูตรที่ ๘
ลหุปัญญสูตร
เจริญ ... มีปัญญาเบา
[๑๖๔๙] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีปัญญาเบา ... .
จบ สูตรที่ ๙
หาสปัญญสูตร
เจริญ ... มีปัญญาร่าเริง
[๑๖๕๐] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีปัญญาร่าเริง ... .
จบ สูตรที่ ๑๐
ชวนปัญญสูตร
เจริญ ... มีปัญญาไว
[๑๖๕๑] ... ย่อมเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีปัญญาไว ... .
จบ สูตรที่ ๑๑
