พระสุตตันตปิฎกไทย: 14/9/11      
      สุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์
      
     
 
    
        
          
            	พ.  และพวกท่านจะพึงปรารถนาได้ดังนี้หรือว่า  กรรมใดเป็นของให้ผลน้อย  ขอกรรม
นั้นจงเป็นของให้ผลมาก  ด้วยความพยายามหรือด้วยความ  เพียรเถิด  ฯ
	นิ.  ดูกรท่านผู้มีอายุ  ข้อนี้หามิได้เลย  ฯ
	พ.  ดูกรนิครนถ์ผู้มีอายุ  พวกท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน  พวกท่านจะพึง
ปรารถนาได้ดังนี้หรือว่า  กรรมใดเป็นของให้ผล  ขอกรรมนั้นจงเป็นของอย่าให้ผล  ด้วยความ
พยายามหรือด้วยความเพียรเถิด  ฯ
	นิ.  ดูกรท่านผู้มีอายุ  ข้อนี้หามิได้เลย  ฯ
	พ.  และพวกท่านจะพึงปรารถนาได้ดังนี้หรือว่า  กรรมใดเป็นของไม่ให้ผลขอกรรม
นั้นจงเป็นของให้ผล  ด้วยความพยายาม  หรือด้วยความเพียรเถิด  ฯ
	นิ.  ดูกรท่านผู้มีอายุ  ข้อนี้หามิได้เลย  ฯ
 [๑๑]  พ.  ดูกรนิครนถ์ผู้มีอายุ  เท่าที่พูดกันมานี้เป็นอันว่า  พวกท่านจะพึงปรารถนา
ไม่ได้ดังนี้ว่า  กรรมใดเป็นของให้ผลในปัจจุบัน  ขอกรรมนั้นจงเป็นของให้ผลในชาติหน้า
  ด้วยความพยายามหรือด้วยความเพียรเถิด  ว่ากรรมใดเป็นของให้ผลในชาติหน้า  ขอกรรมนั้น
จงเป็นของให้ผลในปัจจุบัน  ด้วยความพยายามหรือด้วยความเพียรเถิด  ว่ากรรมใดเป็นของ
ให้ผลเป็นสุข  ขอกรรมนั้นจงเป็นของให้ผลเป็นทุกข์  ด้วยความพยายามหรือด้วยความเพียร
เถิด  ว่ากรรมใด  เป็นของให้ผลเป็นทุกข์  ขอกรรมนั้นจงเป็นของให้ผลเป็นสุข  ด้วยความ
พยายามหรือด้วยความเพียรเถิด  ว่ากรรมใดเป็นของให้ผลเสร็จสิ้นแล้ว  ขอกรรมนั้นจงเป็น
ของให้ผลอย่าเพ่อเสร็จสิ้น  ด้วยความพยายามหรือด้วยความเพียรเถิด  ว่ากรรมใดเป็นของให้
ผลยังไม่เสร็จสิ้น  ขอกรรมนั้นจงเป็นของให้ผลเสร็จสิ้นด้วยความพยายามหรือด้วยความเพียร
เถิด  ว่ากรรมใดเป็นของให้ผลมาก  ขอกรรมนั้นจงเป็นของให้ผลน้อย  ด้วยความพยายาม
หรือด้วยความเพียรเถิด  ว่ากรรมใดเป็นของให้ผลน้อย  ขอกรรมนั้นจงเป็นของให้ผลมาก
 ด้วยความพยายามหรือด้วยความเพียรเถิด  ว่ากรรมใดเป็นของให้ผล  ขอกรรมนั้นจงเป็นของ
อย่าให้ผลด้วยความพยายามหรือด้วยความเพียรเถิด  ว่ากรรมใดเป็นของไม่ให้ผล  ขอกรรม