(พระบาลีนี้ แทนที่จะแสดงวัตถุแห่งการพิจารณา โดยนัยแห่งขันธ์ห้า แต่แสดงโดย อายตนะภายในหก อายตนะภายนอกหก มีหลักแห่งวิธีพิจารณาอย่างเดียวกับนัยบาลีอนัตตลักขณาสูตรข้างบน. - สฬา.สํ. ๑๘/๑ -๓/๑-๖).

ค. ตามนัยแห่งธัมมปทบาลี

เมื่อใด บุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า “สังขารทั้งปวง ไม่เที่ยง” ; เมื่อนั้น เขาย่อมเบื่อหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง; นั่นแหละเป็นทางแห่งพระนิพพานอันเป็นธรรมหมดจด.

เมื่อใด บุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า “สังขารทั้งปวง เป็นทุกข์” ; เมื่อนั้น เขาย่อมเบื่อหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง; นั่นแหละเป็นทางแห่งพระนิพพานอันเป็นธรรมหมดจด.

เมื่อใด บุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า “ธรรมทั้งปวง เป็นอนัตตา” ; เมื่อนั้น เขาย่อมเบื่อหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ ที่ตนหลง; นั่นแหละเป็นทางแห่งพระนิพพานอันเป็นธรรมหมดจด.