หน้าที่ที่มนุษย์พึงปฏิบัติต่อ “กาม”
(เพื่อกำจัดกามวิตก)
ภิกษุ ท. ! การเข้าถึงซึ่งกาม ๓ อย่าง เหล่านี้ มีอยู่. สามอย่าง อย่างไรเล่า ? สามอย่างคือ ผู้มีกามอันตนเข้าไปดำรงอยู่ ผู้ยินดีในกามอันตนนิรมิตเอง ผู้ใช้อำนาจให้เป็นไปในกามที่ผู้อื่นนิรมิตให้. ภิกษุ ท. ! เหล่านี้แลเป็นการเข้าถึง กาม ๓ อย่าง.
(คาถาผนวกท้ายพระสูตร)
พวกชนผู้มีกามอันตนเข้าไปดำรงอยู่ เทพยดาผู้ใช้อำนาจ ให้เป็นไปในกามที่ผู้อื่นนิรมิตให้ เทพยดาผู้ยินดีในกามอันตน นิรมิตเอง และผู้บริโภคกามเหล่าอื่นก็ดี ล้วนแต่ตั้งอยู่แล้ว ในการบริโภคกาม ทั้งชนิดนี้ และชนิดอื่น. บุคคลพึงเว้นซึ่งกามทั้งปวงเสีย ทั้งที่เป็นของทิพย์และของมนุษย์ พึงตัดซึ่งกระแสแห่งกามอันหยั่งลงในปิยรูปและสาตรูป อันเป็นกระแสที่ก้าวล่วงได้ยาก แล้วย่อมปรินิพพานไม่มี
ส่วนเหลือ ก้าวล่วงทุกข์ไม่มีส่วนเหลือ เป็นบัณฑิต เห็นธรรมอันประเสริฐ ถึงเวทด้วยปัญญาอันชอบ, ไม่ถึง ซึ่งความมีภพใหม่เพราะรู้ยิ่งซึ่งความสิ้นไปแห่งชาติ.