ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ประกอบด้วยธรรม ๗ ประการ แล้ว ย่อม ทำจิตให้อยู่ในอำนาจ (ของตน) ได้ และภิกษุนั้นก็ ไม่ตกอยู่ในอำนาจของจิต. เจ็ดประการอย่างไรเล่า ? ภิกษุ ท. ! เจ็ดประการ ในกรณีนี้คือ :

๑. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในสมาธิ;

๒. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการเข้าสู่สมาธิ;

๓. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการดำรงอยู่ในสมาธิ;

๔. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในการออกจากสมาธิ;

๕. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในความเหมาะสมแห่งสมาธิ;

๖. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในธรรมเป็นโคจรแห่งสมาธิ;

๗. ภิกษุเป็นผู้ ฉลาดในอภินิหารสมาธิ;

ภิกษุ ท. ! ภิกษุประกอบแล้วด้วยธรรมเจ็ดประการเหล่านี้แล ย่อมทำให้จิตอยู่ในอำนาจ (ของตน) ได้ และภิกษุนั้นก็ไม่ตกอยู่ในอำนาจของจิต.